DÍA DE ROSALÍA

 

Celebramos o día de Rosalía, con orgullo e afouteza, coa fronte alta e agradecida por termos de noso a máis grande poeta do seu tempo, e a máis grande poeta galega de todos os tempos. Rosalía converteuse polo seu propio mérito, valor e forza na cara visíbel do noso País, e da nosa cultura; hoxe non se concibe Galicia sen Rosalía, do mesmo xeito que ela non podería ser outra cousa máis que galega.

Mais Rosalía non é unha imaxe ventureira, nin unha frase de calendario, temos que coidar de non convertela nun estereotipo publicitario, porque Rosalía está viva nas súas verbas, nas súas miradas, na súa concepción da contorna; con Rosalía atopamos diante de nós un País que aínda latexa por baixo da modernidade de ouropel que marcan estes tempos.

Rosalía é a realidade galega, non ela soa, pero si ela dun xeito senlleiro, da realidade á que temos que voltar de acotío para atoparnos con nós mesmas e avanzar. Porque ela avanzou no seu tempo, co seu traballo e a súa denuncia, moito máis aló do que di unha caricatura ou unha camiseta ca súa faciana.

Emporiso, fagamos grande este día da súa memoria. Lembrémoslle á nosa xente nova que Rosalía forma parte da súa esencia vital, que é moito máis que unha poeta, ou unha revolucionaria, mesmo moito máis que unha muller avanzada e forte. É parte de nós, e así temos que festexala.

DÍA DA LINGUA MATERNA

 

Estes días que pasaron limos unha recente enquisa que indica que xa hai máis xente nova que fala español en Galicia que a que fala na nosa lingua, en galego.

Isto é para nós un enorme motivo de anguria e de tristeza. Porque, malia o interesado discurso dalgunhas, ese non é o comportamento natural da sociedade. Durante centos de anos de escuridade e conquista, o galego permaneceu sendo a base social máis forte do noso País, ata non hai moito, era un grupiño reducido, sempre urbano, sempre economicamente beneficiado, en moitas ocasións non galego, quen falaba exclusivamente en español; que pasou logo?, por que agora a xuventude non fala a nosa lingua?

Hai moita xente que fala mellor ca nós deste problema, mesmo que fixo da súa vida un estudo constante do mesmo, e non imos dar cunha solución en tres parágrafos. Pero non queremos deixar de poñer o dedo sinalando á maior responsábel desta desfeita: foi a administración educativa galega quen desautorizou o galego na ciencia, quen permitiu o seu desleixo nas aulas, que o converteu nunha lingua de ritual e cerimonia, quen introduce de seguido a preferencia doutras linguas estranxeiras para que as nosas fillas e fillos poidan emigrar "con coñecemento", no canto de quedar con seguranza.

A nosa lingua materna segue a ser o galego, porque no tempo das nosas nais, esa era a lingua que se transmitía neste País. Celebremos este día, e fagámolo falando esa lingua de noso, e falándollela ás nosas fillas e fillos. Para que sexa tamén a súa lingua materna. Porque é a nosa, a que nos define e organiza.

DIA DA MULLER E DA NENA NA CIENCIA

 

Neste día felicitamos a todas aquelas mulleres, as que foron, as que son, e as que serán, a calquera altura e con calquera idade, que rachan o estereotipo feminino patriarcal, e din de fronte e con forza, que non teñen que xustificar o seu dereito a estaren en calquera lugar, en calquera ámbito, facendo o que lles pete ao nivel de calquera, sen que ninguén poida rexeitalas por non seren homes. Temos moito camiño por andar para rematar co tempo no que había "cousas de mulleres" e "cousas de homes" na escolla de vocacións e traballos, na decisión de estudar e de formarse.

Mais non sexamos parvas, aínda hoxe lemos de acotío que hai carreiras e profesións, e son as de sempre e algunha máis que se vai incorporando, onde a diferenza de xénero é determinante na súa escolla e no seu desenvolvemento. Aínda hai lugares onde din que as mulleres non queren entrar, cando realmente son lugares onde saben que o nivel de esixencia, e as dificultades engadidas que se lles impoñen, son un plus de esforzo ao que -comprensibelmente- non queren exporse.

É obriga de todas que isto remate, que as persoas decidan o seu futuro laboral igual que queremos que decidan o seu futuro persoal, con liberdade, con todas as portas abertas, e coa normalidade de que nada está lonxe das súas arelas e as súas capacidades. Será un mundo mellor, pero hai que crealo.